ترانه ی شب

اگر که بیهده زیباست شب
برای که زیباست شب
برای چه زیباست؟
                           شاملو

کاش یه نفر بفهمه اون چی می گفت!!
و یه نفر هم بخواد بفهمه ما چی میگیم.

واینک زهره ستاره سرودن را آغاز است ،
تا غزل واپسین شب ،
که نه ماه است و نه ستارۀ بی صداقت امّید.

وه که چه خوش ترانه ایست شب،
با شاهدان افلاکی ،
اگرم شبانان مجال دهند.
واگرم فهیمان همنفس باشند.
یا که بی چگونگی های هوس،
عریان و لخت بر سیلابه ای سوار.

دریغ که خروسان ستاره ربودن را ،
و شفق سرودن را آغازند.
وحکومت طاغوتی خورشید،
چندین بارگی اش را آغازیست.
که در آن ،
حجامت خشخاش زیبا می نماید،
و همانگونگی گلوگاه بی گناه نیز.

ماه، در تگ زندان طاغوت.
و جرمش همراهی ستارگان.
و جرمشان پرسه در شب،
بی آنکه فریادی از سر مستی کشیده باشند.

دروغ، خون آلود جاریست.
و شرم ،
پستوخانۀ نهیف عشّاق،
که درک یأ س نا امید آن سان بی معنی است ،
که سرودن را.
و سیلی پدرانۀ شبانان عرصۀ خاک،
توبه ایست اجباری.

باشد که باشیم ،
وکسوفی بی انتها.